Wauuuuuwwwww! Wat is dit coooool!

Inmiddels een dag na de prachtige openingsceremonie ben ik jullie wel een update verschuldigd! Ik ga jullie met vol plezier vertellen hoe geweldig ik het hier heb.

Op donderdag 11 Februari 2010 omstreeks 20.00 uur zijn we geland in Vancouver.
We hebben die dag ook te horen gekregen dat onze teamgenoot Timothy Beck de trotse drager van de Nederlandse vlag mag zijn. Eindelijke een keer een bobsleeer :)
We werden op het vliegveld direct opgewacht door Henk Gemser en Yvonne. Daarna werden onze Olympische accreditaties geregeld. De accreditatie is gedurende ons verblijf ons paspoort. Helaas gaat dit gepaard met een hele nare foto waar ik dus 2 weken aan vast zit. :(

In Vancouver op het vliegveld stond ook de nodige pers ons op te wachten. Nou ja "ons" het merendeel was natuurlijk en terecht gericht op Timothy. Verder was er veel aandacht voor de mannen en de reserves Arno en Urta.
Snel iets eten op het vliegveld en daarna door met een speciale Olympische bus naar Whistler. Nog een tocht van minimaal 2 uur.
Op naar het Olympische dorp wat voor de aankomende 2 weken onze thuisbasis wordt.

In het Olympische dorp was het inmiddels donker en dat maakt het wat moeilijk inschatten hoe het er nou allemaal uit zag. Een super mooi woonhuis is de plaats waar wij verblijven met het hele team.
De volgende ochtend ook het dorp bekeken en het is hier echt super gaaf. Van alle gemakken voorzien. Je kan het zo gek niet bedenken.
Er zijn gedurdende de spelen 25.000 vrijwilligers op de been om het ons allemaal naar de zin te maken. Ongelooflijk!

Dan de super openinsceremonie! Het gevoel om het stadion in te lopen is niet te beschrijven. Zo gaaf! En eigenlijk gaat het veel te snel voorbij.
Maar het loont echt de 3 uur reizen, en uren wachten. En de olympische vlam was ook waanzinnig. Ze hebben er een mooi feest van gemaakt.

Vandaag naar het Olympische dorp in Vancouver gegaan. De dorpen zijn echt heel verschillend. Vancouver midden in de grote stad en wij heel afgelegen in de bossen voor Whistler.
In het Olympische dorp in Vancouver had ik meer een olympisch gevoel door de aankleding. Maar wij wonen veel relaxter en het is meer een dorp met huisjes. Daarna zijn we bij Sven Kramer wezen kijken en hebben we gezien hoe hij het goud binnen sleepte! COOL!
Het heineken huis moesten we daarna natuurlijk ook even bekijken want daar komen wij voorlopig niet meer. Ook dat was vreselijk gaaf. Zoveel nederlanders die samen feest vieren en het gezellig hebben. Echt een hele relaxte sfeer.
Frank en Henri gaan het zeker heel erg gaaf vinden hier.

Iedereen wil met ons op de foto en maakt foto's!
Hoe vaak we hebben moeten poseren, niet normaal!

Ik wil het verhaal niet te lang maken.....
Anders leest het zoo niet lekker weg. Ik vergeet dus vast dingen! Maar voor nu hou ik het even voor gezien.

De afgelopen 2 dagen waren onvergetelijk maar hebben me ook vreselijk uitgeput. Voor nu dus oogjes toe!

De foto's ga ik morgen allemaal op mijn computer zetten dus dan kan ik er ook een paar plaatsen.