Na tranen weer een mooie lach op mijn gezicht!

Na de tranen op schiphol afgelopen maandag loop ik hier nu weer rond met een mooie lach op mijn gezicht.
Ik heb namelijk alweer zoveel leuke dingen mee gemaakt hier in Amerika.

Afgelopen maandagavond kwam ik aan in San Diego. Ik werd opgehaald door Dean, Urta, Tim en Sybren. Daarna even snel douchen in het hotel en door naar een eet tentje aan de overkant van de straat. Daar even wat gegeten. Wel raar want voor mij was het al 3 uur 's nachts. Niet raar dus dat het eten niet echt wilde lukken. Daarna lekker slapen... Maar ja het was nog maar 20.30 uur. Ik kon mijn ogen niet langer open houden dus gaf er maar aan toe! Met als gevolg dat ik 's morgens 4 uur klaar wakker was. Hallo Jetlag!

Die dag was een dagje vrij van training gepland en gingen we naar Mexico. Klein stukje rijden met de auto en daarna met de trein/tram richting de grens van Mexico. Nog geen 10 minuten rijden. Daarna moesten we lopend de grens over. Best wel een raar om lopend een grens over te gaan. Mexico was op zich leuk om een keer gezien te hebben. We waren wel een enorme hoop stront en de mexicanen kwamen er als hordes vliegen op af. We werden dus niet echt met rust gelaten. Even een rondje gelopen, wat gegeten en weer terug. Eenmaal terug in San Diego nog even wat gedronken aan het strand en toen was de dag alweer aan zijn einde.

Vanmorgen en vanmiddag training gedaan en mijn knie voelt prima aan. Net bij de fysio geweest en die was ook tevreden. Goede berichten dus.
Verder geniet ik van de mooie omgeving hier. De atletiekbaan ligt aan een groot meer. Echt fantastisch om in zo'n omgeving bezig te zijn met je sport. Ik geniet er nog maar even van want vanaf zondag zitten we weer in de sneeuw.

Nu is het 21.30 uur en wil ik eigenlijk alweer slapen... Maar jetlag technisch moet ik die oogjes van me nog maar even open houden!
Ik doe mijn best...

Voor jullie alvast goedemorgen...
Ciaooooooo